Sayfalar

7 Temmuz 2013 Pazar

SABIR TAŞI

       
      İnsanlar yılların yorgunluğunu taşıyor Herkeste farklı hayal kırıklıkları var. Farklı umutsuzluklar ve hüzünler...Ama herkeste bir yılgınlık.Sanırım  hayatın farkına varamadık.yürekteki umutları beklentileri çok fazla büyüttük.Herkeste farklı bir telaş farklı bir koşuşturma var.
       Bazen seyirci olmak istiyorum.Rengarenk  kelebeğin peşinden koşan bir çocuğu seyretmek istiyorum.Kelebeği yakalama heyecanı ile gözlerin de parlayan ışığı görmek….Belki bir bahar günü yağan yağmuru dinlemek istiyorum.Yağmurun ardından etrafa mis gibi toprak kokusu yayılacak .Ben gözlerimi kapatarak toprak kokusunu ta içime çekmek istiyorum.Kim bilir o yağmurun ardından  kocaman bir gök kuşağı çıkacak .Ben o gök kuşağının  üzerinde zevkle kayan çocukları izlemek istiyorum.Bir çocuk gördüm.Oyun parkında oyun oynuyordu..Sanırım biraz yorulmuş.Elinde kocaman bir elma şekeri ile bir banka oturdu.Dinlenme molası verdi. Elma şekerini yerken yüzüne gözüne bulaştırmıştı.Duyduğu mutluluk ta gözlerinin içinde okunuyordu.Ben o mutluluğu izlemek istiyordum.

         İnsanlar bir birlerini ne kadar çok tüketmiş…O kadar çok kırmışız ki birbirimizi bu esnada yitirdiklerimizin farkına bile varamamışız.insanlar kaybettiklerinin farkına vardıklarında beyinlerinde şimşekler çakmış.  Sanki hepimiz taşmışız bir  sabır taşı.Bazen hiç düşünmeden bir birimizi kırmışız,aşağılamışız. Kişiliğine karakterine saygı duymadan hep onun adına karar vermişiz. Onu hiçe saymışız.Sanırım biz olamamışız. İnsan olarak hep benlere oynamışız.Bir çocuğun kavga edip iki dakika sonra oynadıkları gibi  kavgalarımızı yaşayamamışız kini büyütmüşüz içimizde.Bir an fırsatını yakalayıp o kini kusmak için uğraşmışız.Aslında en kötüsü şunu unutmuşuz bir kenarda    içimizdeki çocuğu....Kimimizin derdi para,kiminin derdi kariyer,ev araba,mal mülk vs  derken öldürmüşüz o masum çocukluğumuzu.
    O çocuğu yitirdiğimiz için biz artık yorulmuşuz.Hani dedim ya taş mıyız?sabır taşı.En büyük hatamız biz o sabır taşının da bir gün çatlaya bileceğini unutmuşuz.Şimdi  ise sabır taşı çatlamış herkes yorgun herkes yılgın.Ama bir yolu olmalı seyretmek istediğim ,parkta oyun arası vermiş çocukla beraber  Elimize yüzümüze bulaştırarak elma şekeri yemek gibi...Bir yolu olmalı.


DELİMAVİ










Hiç yorum yok:

Yorum Gönder