Sayfalar

31 Ekim 2014 Cuma

SESSİZ SEDASIZ

       Ne zormuş anlattıklarının anlaşılmaması. Yüreğin kafeste çırpınmakta. Ya nefes alamıyorsa artık o yürek. Göğsünde bir yük hissediyorsa. Çırpınışların son çırpınış olur. Dirensen de hayata; bir gün yorulup bırakacaksın. Bir dünya kursan da kendine dayanmak için. Fark edeceksin böyle bir dünya yok. İşte o zaman son çırpınış yürekte…. Konuşsan da haykırsan da sesin duyulmaz. Sırf bu yüzden sen sessiz sedasız çırpınarak öleceksin

Şimdi kelimelerin de bir anlamı yok. Yazılanların....Haykırışların duyulmuyorsa ,kelimelerde kifayetsiz. Her canlı bir  gün ölümü tadacaktır. Ne fark eder ha bugün ha yarın.  Sadece nefes almak mıdır yaşamak. O zaman nefes alan ölü çok. Fark etmez  bir eksik bir fazla. En iyisi susarak sessiz sedasız ölmek. Belki de şuan deli mavinin ölüşü. Belki de Son kez konuşup sessiz sedasız gidecek.
            Onda ne değişti ki. Yüzlerce kelime yazarak. Şu an söylemek istediğim tek şey hoş çakal deli mavi. Başucunda bir kaç damla göz yaşı dökülecek. Sonrasında herkes için dünya yine dönecek. Hayat devam edecek. Sen gözyaşlarınla, acılarınla, eksiklerinle kuş olup uçacaksın. Küçük şeylerle mutlu olmayı düşünüp; o küçük şeyleri bile yaşayamamanın acısını yüreğinde götürerek. Kim bilir  bu dünyada bulamadığın mutluluğu orada bulacaksın. Diğdelerden akan son damlalarla sessiz sedasız çırpınarak….


                               DEL MAVİ :(

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder